Sakramenty i pogrzeb

Spowiedź Św.

w niedziele:
15 min. przed Mszą Św.

w dni powszednie:
15 min. przed Mszą św. poranną
30 min. przed Mszą św. wieczorną

SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA ZOSTAŁ USTANOWIONY PRZEZ CHRYSTUSA, KTÓRY UKAZAŁ SIĘ SWOIM APOSTOŁOM PO ZMARTWYCHWSTANIU I SKIEROWAŁ DO NICH SŁOWA:

„WEŹMIJCIE DUCHA ŚWIĘTEGO! KTÓRYM ODPUŚCICIE GRZECHY, SĄ IM ODPUSZCZONE, A KTÓRYM ZATRZYMACIE, SĄ IM ZATRZYMANE” (J 20,19).

JEZUS USTANOWIŁ TEN SAKRAMENT DLA NAS – SWOJEGO NOWEGO LUDU – KOŚCIOŁA, ABYŚMY MOGLI DO NIEGO POWRACAĆ, KIEDY ODDALIMY SIĘ PRZEZ POPEŁNIENIE GRZECHÓW.

Pięć warunków dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia

• Przed spowiedzią należy przypomnieć sobie popełnione grzechy, popełnione od ostatniej spowiedzi.
• Zrobić sobie rachunek sumienia w oparciu o jakieś gotowe opracowania lub korzystając z Dziesięciu Przykazań Bożych, Pięciu Przykazań Kościelnych, Dwóch Przykazań Miłości lub Siedmiu Grzechów Głównych, wg  grzechów popełnionych myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem, grzechów popełnionych wobec Boga, bliźniego, siebie samego.
• Można także oprzeć się o jakiś tekst biblijny: Mt 5; Mt 25; 1 Kor 13; Ga 5; Ef 4;5;6
• Najlepszym przygotowaniem do odbycia dobrej spowiedzi jest codzienny rachunek sumienia.

2. Żal za grzechy

• „Wśród aktów penitenta żal za grzechy zajmuje pierwsze miejsce.” (KKK 1451)
• Żal doskonały – to taki, który wypływa z miłości do Boga: „Gdy żal wypływa z miłości Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany żalem doskonałym. Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe.” (KKK 1452).
• Żal niedoskonały – także taki żal „jest darem Bożym, poruszeniem Ducha Świętego. Rodzi się on z rozważania brzydoty grzechu lub lęku przed wiecznym potępieniem i karami, które grożą grzesznikowi (żal ze strachu). Takie poruszenie sumienia może zapoczątkować wewnętrzną ewolucję, która pod działaniem łaski może zakończyć się rozgrzeszeniem sakramentalnym. Żal niedoskonały nie przynosi jednak przebaczenia grzechów ciężkich, ale przygotowuje do niego w sakramencie pokuty.” (KKK 1453)

3. Mocne postanowienie poprawy

• „Jest to 'ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości.” (KKK 1451)
• Dobrze jest uściślić także na czym konkretnie ma to polegać.

4. Szczera spowiedź

• „Na spowiedzi penitenci powinni wyznać wszystkie grzechy śmiertelne, których są świadomi po dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte i popełnione tylko przeciw dwu ostatnim przykazaniom Dekalogu, ponieważ niekiedy ciężej ranią one duszę i są bardziej niebezpieczne niż popełnione jawnie.” (KKK 1456)
• „Wyznanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecane. Istotnie, regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha. Częściej otrzymując przez sakrament pokuty dar miłosierdzia Ojca, jesteśmy przynaglani, by być – jak On – miłosierni.” (KKK 1458)

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu

• odprawienie naznaczonej pokuty
• naprawienie zła wyrządzonego przez mój grzech

Chrzest Św.

CO TO JEST CHRZEST?

Chrzest jest pierwszym z siedmiu sakramentów w Kościele katolickim, który:

• gładzi grzechy (grzech pierworodny);
• daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca);
• czyni nas członkami Kościoła katolickiego;
• daje udział w kapłaństwie Chrystusa;

JAKIMI SŁOWAMI PAN JEZUS USTANOWIŁ SAKRAMENT CHRZTU?

Po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu, mówiąc do swoich uczniów: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).

JAK SIĘ CHRZCI?

Chrzci się przez zanurzenie kandydata w wodzie lub przez polanie wodą jego głowy, wypowiadając przy tym słowa: „…ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

DLACZEGO CHRZEST PRZYJMUJE SIĘ TYLKO RAZ W ŻYCIU?

Chrzest przyjmuje się jeden raz w życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię, „charakter”, który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.

KTO MOŻE CHRZCIĆ W RAZIE KONIECZNOŚCI?

W razie konieczności (zagrożenia życia dziecka) każda osoba może udzielić chrztu (np. pielęgniarka w szpitalu), pod warunkiem, że ma szczerą intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje głowę kandydata, wypowiadając jednocześnie słowa formuły trynitarnej: „IMIĘ KANDYDATA + ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

W naszym kościele udzielamy CHRZTU ŚWIĘTEGO
w drugą i czwartą niedzielę miesiąca podczas Mszy Świętej o godz. 12.00

PRZED CHRZTEM NALEŻY:

• odbyć katechezy chrzcielne;
• zgłosić się do kancelarii parafialnej przynajmniej miesiąc przed uroczystością, uzgadniając termin Chrztu;
• umówić się w tygodniu przed planowanym terminem Chrztu na spotkanie i spisanie Aktu- przynosząc do kancelarii następujące dokumenty:

1. Wyciąg aktu urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego;
2. Wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców dziecka (przy chrzcie pierwszego dziecka);
3. Nazwiska i imiona CHRZESTNYCH* z adresem zamieszkania i datą urodzenia;
4. Zaświadczenie z parafii rodziców chrzestnych (jeśli są spoza naszej parafii), że są praktykującymi katolikami;
5. Jeżeli rodzice są spoza naszej parafii, potrzebne jest pozwolenie właściwego proboszcza na Chrzest w innej parafii;

KTO MOŻE BYĆ CHRZESTNYM?

• Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
• Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
• Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
• Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

KTO NIE MOŻE BYĆ CHRZESTNYM?

• niewierzący czy osoby innej wiary;
• apostata czy osoba niepraktykująca;
• żyjący na kontrakcie cywilnym lub bez żadnego ślubu;
• niebierzmowani;
• prowadzący gorszący tryb życia;
• młodzież nie uczęszczająca na katechizację;

RODZICE I CHRZESTNI MAJĄ OBOWIĄZEK UCZESTNICZENIA W KATECHEZACH CHRZCIELNYCH, KTÓRE ODBYWAJĄ SIĘ W NASZEJ PARAFII W KAŻDĄ PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA PO MSZY ŚW. O GODZ. 18.00 (MOŻNA W INNEJ PARAFII UCZESTNICZYĆ W KATECHEZACH)

I Komunia Św.

PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA

• Dzieci przyjmują I Komunię świętą w klasie trzeciej (zaś w kl. I i II są już spotkania wprowadzające);
• Uroczystość Pierwszej Komunii w naszej parafii jest planowana zawsze w pierwszą niedzielę czerwca o godz. 10.00;
• Dzieci, pod opieką rodziców, są zobowiązane do regularnego uczestnictwa w coniedzielnej Mszy świętej i w wyznaczonych przez katechetę nabożeństwach;
• Również rodzice dzieci pierwszokomunijnych uczestniczą w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych dla rodziców;

Bierzmowanie

Sakrament Bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.

Przyjmując sakrament bierzmowania otwieramy się na przyjęcie siedmiu darów Ducha Świętego. Są nimi:

1. dar mądrości – służy do poznania i umiłowania prawdy wiekuistej, którą jest Bóg, z tego wynika umiłowanie Boga i jego spraw; gdy Bóg jest na pierwszym miejscu wtedy wszystko oceniamy we właściwy sposób
2. dar rozumu – pozwala na instynktowne sądzenie w świetle wiary; pomaga odczytywać wolę Bożą i odróżniać prawdę od kłamstwa; pozwala dobrze ocenić konkretną sytuację i podjąć trafną decyzję;
3. dar rady – pomaga w podejmowaniu trudnych decyzji w naszym życiu; dzięki niemu instynktownie możemy odróżnić co należy czynić, a czego nie (nawet wbrew roztropności);
4. dar umiejętności – dzięki niemu posiadamy głęboką pewność wiary w Boga, intuicyjną wiedzę, co do prawd i tajemnic wiary; daje umiejętność dobrego wykorzystania tego czym dysponujemy;
5. dar męstwa – (dar mocy, siły) pomaga z siłą i ufnością stanąć wobec prób i niebezpieczeństw (także duchowych) chrześcijańskiego życia; jesteś my zdolni do podejmowania najtrudniejszych zadań z miłości do Boga (nawet męczeństwa);
6. dar pobożności – (nazywany duchem przybrania) stanięcie wobec Boga jak dziecko wobec Ojca nieskończenie dobrego i miłującego – z miłością, szacunkiem, zaufaniem, bez lęku;
7. dar bojaźni Bożej – nie ma nic wspólnego z lękiem przed Bogiem, jest to szacunek i miłość do Boga, z tego wynika bojaźń obrażenia Boga, niechęć do grzechu, a chęć wypełniania Bożej woli.

DOKUMENTY POTRZEBNE PRZY SAKRAMENCIE BIERZMOWANIA:

1. Metryka chrztu,
2. Zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji;

W naszej diecezji przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania trwa dwa lata. W ciągu tego czasu kandydat do bierzmowania ma obowiązek regularnego uczestnictwa w:

• Mszach Świętych w niedziele i święta;
• comiesięcznej spowiedzi sakramentalnej;
• spotkaniach formacyjnych w małych grupach i katechezach ogólnych;
• celebracjach liturgicznych dla bierzmowanych;
• wyznaczonych nabożeństwach październikowych, majowych, roratach, drogach krzyżowych, gorzkich żalach...
• rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych oraz innych wyznaczonych spotkaniach i pielgrzymkach;

Małżeństwo

MAŁŻEŃSTWO KATOLICKIE JEST ZWIĄZKIEM SAKRAMENTALNYM. SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA MAŁŻONKOWIE UDZIELAJĄ SOBIE NAWZAJEM, A BÓG JAKO TWÓRCA MAŁŻEŃSTWA BŁOGOSŁAWI TEN ZWIĄZEK POPRZEZ KAPŁANA. SAKRAMENT TEN DAJE MAŁŻONKOM MOC I NIEJAKO ICH KONSEKRUJE, BY WIERNIE WYKONYWALI SWOJE OBOWIĄZKI, BY SWOJE POWOŁANIE DO WSPÓLNEGO ŻYCIA ORAZ ZADAŃ RODZICIELSKICH DOPROWADZALI DO DOSKONAŁOŚCI ORAZ ABY DAWALI CHRZEŚCIJAŃSKIE ŚWIADECTWO WOBEC ŚWIATA. SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA JEST NIEROZERWALNY.

INFORMACJE OGÓLNE:

1. Miejscem załatwiania spraw przedślubnych jest parafia stałego lub tymczasowego zamieszkania narzeczonego lub narzeczonej.
2. Przynajmniej na 6 miesięcy przed planowanym terminem ślubu narzeczeni zgłaszają się do duszpasterza. Przedstawiają: dowody osobiste, świadectwa chrztu świętego, aktualnie wystawione. Świadectwa te powinny zawierać informacje dotyczące ewentualnego zawarcia małżeństwa i przyjęcia sakramentu bierzmowania. Wdowcy przedstawiają także kościelne świadectwa zgonu zmarłego współmałżonka.
3. Duszpasterz przeprowadza rozmowę z narzeczonymi i sporządza protokół na urzędowym formularzu. Celem rozmowy jest zbadanie, czy narzeczeni są stanu wolnego, czy nie zachodzą między nimi kanoniczne przeszkody do zawarcia małżeństwa i czy pragną zawrzeć małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła. Ustala się wstępnie termin ślubu i omawia sprawy związane z przygotowaniem do małżeństwa.
4. Zalecone jest zawarcie małżeństwa w formie ślubu “konkordatowego”. W tym wypadku należy przez ślubem kościelnym przedstawić zaświadczenie z USC miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych o braku przeszkód do małżeństwa wynikających z prawa polskiego. Zaświadczenie jest ważne sześć miesięcy; w tym czasie powinien być zawarty ślub “konkordatowy”. Narzeczeni mogą też zawrzeć związek cywilny osobno przed ślubem kościelnym; w takim wypadku mają przedstawić duszpasterzowi świadectwo z USC o zawarciu małżeństwa.
5. Narzeczeni są zobowiązani do uczestnictwa w katechezie przedmałżeńskiej i rozmów w poradni rodzinnej.
6. Przed zawarciem małżeństwa wygłasza się przez dwie niedziele zapowiedzi w parafiach zamieszkania narzeczonych. Prośbę o wygłoszenie zapowiedzi w innej parafii kieruje duszpasterz, który sporządził protokół przedślubny.
7. Katolicy, którzy nie przyjęli jeszcze sakramentu bierzmowania, powinni, jeśli to możliwe, przystąpić do tego sakramentu przed zawarciem małżeństwa.
8. Sakrament małżeństwa wymaga od narzeczonych duchowego przygotowania i przyjęcia go w stanie łaski. Dlatego Kościół zobowiązuje narzeczonych, żeby przystąpili do sakramentu pokuty dwukrotnie: zaraz po zgłoszeniu do protokołu przedślubnego i przed ślubem.
9. Ślub odbywa się z zasady w parafii, gdzie został spisany protokół przedślubny. W uzasadnionych wypadkach można zawrzeć małżeństwo w innym kościele, po uzyskaniu od swego proboszcza zgody, zwanej licencją. Licencję wystawia się po sporządzeniu protokołu przedślubnego i ukończeniu katechez przedślubnych i wizytach w poradni rodzinnej oraz po wygłoszeniu zapowiedzi.
10. Akt zawarcia małżeństwa spisuje się w kancelarii parafii, w której odbędzie się ślub. W tym celu narzeczeni w uzgodnionym terminie, zgłaszają się z dwoma świadkami i przedstawiają: zaświadczenie z USC do ślubu “konkordatowego” lub świadectwo zawartego już związku cywilnego oraz – gdy zawierają małżeństwo poza własną parafią – licencję z parafii, gdzie był sporządzony protokół przedślubny, a także, jeśli wcześniej tego nie uczynili, świadectwo ukończenia katechizacji przedmałżeńskiej. Świadkowie przedstawiają także dowody osobiste.
11. Zgodnie ze zwyczajem, z okazji zawarcia małżeństwa składa się ofiarę pieniężną na utrzymanie księży w parafii.
12. Praktykujący katolicy zawierają małżeństwo podczas Mszy świętej. Można małżeństwo błogosławić również poza Mszą świętą.
13. Wykonywanie zdjęć i filmowanie podczas ślubu przez uprawnione osoby, a także miejsce składania życzeń, należy uzgodnić w kancelarii.

DOKUMENTY POTRZEBNE DO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA:

Pary zamierzające zawrzeć sakramentalny związek małżeński powinny zgłosić się do kancelarii parafialnej na 6 miesiące przed planowanym terminem ślubu.

Termin i godzinę spotkania oraz spisania protokołu przedślubnego należy wcześniej uzgodnić, np. telefonicznie.

W Kancelarii należy przedstawić poniższe dokumenty:

• aktualne świadectwo chrztu
• data i miejsce I Komunii Świętej
• świadectwo przyjęcia bierzmowania
• świadectwo ukończenia katechezy z ostatniej klasy
• świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego
• świadectwo odbycia spotkań w poradni rodzinnej
• dowód osobisty
• w celu zawarcia tzw. małżeństwa konkordatowego (ze skutkami cywilnymi), należy dostarczyć specjalne zaświadczenie z USC wydane nie wcześniej niż sześć miesięcy przed planowaną datą ślubu
• jeśli oboje narzeczeni są spoza naszej parafii, wymagane jest pisemne pozwolenie od jednego z proboszczów;

Namaszczenie chorych

ODWIEDZINY CHORYCH

"CHORUJE KTOŚ WŚRÓD WAS? NIECH SPROWADZI KAPŁANÓW KOŚCIOŁA, BY SIĘ MODLILI NAD NIM I NAMAŚCILI GO OLEJEM W IMIĘ PANA. A MODLITWA PEŁNA WIARY BĘDZIE DLA CHOREGO RATUNKIEM I PAN GO PODŹWIGNIE, A JEŚLIBY POPEŁNIŁ GRZECHY, BĘDĄ MU ODPUSZCZONE." JK 5,14-15

• Chorych, z posługą sakramentalną, odwiedzamy w zapowiedzianym wcześniej terminie (przynajmniej 6 razy w roku) – w nagłych przypadkach w każdym czasie!
• Zgłoszenia chorych można dokonywać w kancelarii parafialnej (osobiście lub telefonicznie)
• Przy zgłoszeniu chorego w nagłym przypadku należy określić jego stan zdrowia (zwłaszcza czy jest on w stanie przyjąć Komunię Świętą).

W DOMU CHOREGO NALEŻY PRZYGOTOWAĆ:

• stół nakryty białym obrusem, krzyż, świece;
• na stole: kropidło, wodę święconą, szklankę wody.

Wszyscy obecni w domu są zaproszeni do udziału we wspólnej modlitwie.

Pogrzeb

 POGRZEB KATOLICKI

„ALBOWIEM ŻYCIE TWOICH WIERNYCH, O PANIE, ZMIENIA SIĘ, ALE SIĘ NIE KOŃCZY, I GDY ROZPADNIE SIĘ DOM DOCZESNEJ PIELGRZYMKI, ZNAJDĄ PRZYGOTOWANE W NIEBIE WIECZNE MIESZKANIE”

Pogrzeb w naszej parafii dla katolików wierzących i praktykujących składa się z trzech stacji: modlitwy przed kościołem, Msza św. w kościele parafialnym i ostatniej stacji na cmentarzu.

Datę i godzinę uroczystości pogrzebowych rodzina zmarłego ustala w czasie zgłoszenia w kancelarii parafialnej.

Pogrzeb zgłaszamy w parafii zamieszkania zmarłego.

W KANCELARII NALEŻY OKAZAĆ:

1. Akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego i zaświadczenie dla administracji cmentarza;
2. Zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych przed śmiercią (jeśli udzielono) np. od Kapelana Szpitala,
3. Pozwolenie na urządzenie pogrzebu z parafii, gdzie zmarły mieszkał, jeśli nie jest z terenu naszej parafii.

Najlepszym darem dla zmarłego jest pełne uczestnictwo we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.), dlatego należy wcześniej zadbać o przystąpienie do spowiedzi św.!

Także po pogrzebie o zmarłym należy pamiętać, otaczając go modlitewną pamięcią np. przez:

• Msze św. w rocznicę śmierci;
• Msze św. w innych terminach (np. w dzień imienin, urodzin);
• „Wypominki całoroczne”
• Modlitwę różańcową w intencji zmarłego;