Sakrament Pokuty i Pojednania

Sakrament pokuty i pojednania został ustanowiony przez Chrystusa, który ukazał się swoim Apostołom po zmartwychwstaniu i skierował do nich słowa: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,19). Jezus ustanowił ten sakrament dla nas – swojego Nowego Ludu – Kościoła, abyśmy mogli do niego powracać, kiedy oddalimy się przez popełnienie grzechów.

Pięć warunków dobrej spowiedzi

1. Rachunek sumienia
• Przed spowiedzią należy przypomnieć sobie popełnione grzechy, popełnione od ostatniej spowiedzi.
• Zrobić sobie rachunek sumienia w oparciu o jakieś gotowe opracowania lub korzystając z Dziesięciu Przykazań Bożych, Pięciu Przykazań Kościelnych, Dwóch Przykazań Miłości lub Siedmiu Grzechów Głównych, wg  grzechów popełnionych myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem, grzechów popełnionych wobec Boga, bliźniego, siebie samego.
• Można także oprzeć się o jakiś tekst biblijny: Mt 5; Mt 25; 1 Kor 13; Ga 5; Ef 4;5;6
• Najlepszym przygotowaniem do odbycia dobrej spowiedzi jest codzienny rachunek sumienia.

2. Żal za grzechy
• „Wśród aktów penitenta żal za grzechy zajmuje pierwsze miejsce.” (KKK 1451)
• Żal doskonały – to taki, który wypływa z miłości do Boga: „Gdy żal wypływa z miłości Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany żalem doskonałym. Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe.” (KKK 1452).
• Żal niedoskonały – także taki żal „jest darem Bożym, poruszeniem Ducha Świętego. Rodzi się on z rozważania brzydoty grzechu lub lęku przed wiecznym potępieniem i karami, które grożą grzesznikowi (żal ze strachu). Takie poruszenie sumienia może zapoczątkować wewnętrzną ewolucję, która pod działaniem łaski może zakończyć się rozgrzeszeniem sakramentalnym. Żal niedoskonały nie przynosi jednak przebaczenia grzechów ciężkich, ale przygotowuje do niego w sakramencie pokuty.” (KKK 1453)

3. Mocne postanowienie poprawy
• „Jest to 'ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu
z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości.” (KKK 1451)
• Dobrze jest uściślić także na czym konkretnie ma to polegać.

4. Szczera spowiedź
• „Na spowiedzi penitenci powinni wyznać wszystkie grzechy śmiertelne, których są świadomi po dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte i popełnione tylko przeciw dwu ostatnim przykazaniom Dekalogu, ponieważ niekiedy ciężej ranią one duszę i są bardziej niebezpieczne niż popełnione jawnie.” (KKK 1456)
• „Wyznanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecane. Istotnie, regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha. Częściej otrzymując przez sakrament pokuty dar miłosierdzia Ojca, jesteśmy przynaglani, by być – jak On – miłosierni.” (KKK 1458)

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu
• odprawienie naznaczonej pokuty
• naprawienie zła wyrządzonego przez mój grzech

Spowiadamy przed każdą Mszą świętą:
– w niedzielę 15 minut przed Mszą św.;
– w dni powszednie 30 minut przed Mszą świętą wieczorową/ kwadrans przed poranną;
• Istnieje zawsze możliwość umówienia się indywidualnie na spowiedź lub rozmowę duszpastersko - duchową;